Cecilie Ingdal over het creëren van een thuis
Twee jaar geleden verhuisde Cecilie Ingdal van een appartement in het centrum van de stad naar een klein huis in Frederiksberg om meer ruimte te krijgen, maar ook om ruimte te hebben om familie en vrienden uit te nodigen. Als hoofdredactrice van ELLE heeft ze een druk schema en daarom is het noodzakelijk dat ze een huis heeft waarin ze zich kan concentreren op wat belangrijk voor haar is in het leven.
Mijn ouders hadden veel etentjes en ik kan me nog goed herinneren dat ik met mijn drie broers en zussen in de keuken zat te eten terwijl de volwassenen feestten. Het was fijn dat er iets gebeurde. Dat er leven was. En ik hield van het geroezemoes in de woonkamer als ik 's avonds op mijn kamer zat. Mijn moeder was een thuisblijfmoeder en ze was er altijd voor ons kinderen. Er hing geen geur van versgebakken broodjes, maar het was een warm, veilig en liefdevol huis met hoge plafonds. En er was ook een beetje lawaai en plezier. Dat is ongeveer het huis dat ik voor mezelf wil creëren.
Ik wil graag een plek hebben die ik open kan stellen voor veel mensen en ze kan uitnodigen voor een feestje. Ik heb verschillende lichte meubels die ik kan verplaatsen als ik een lange tafel in de woonkamer wil hebben voor een verjaardagsfeestje. Maar tegelijkertijd moet het huis ook een plek zijn waar ik alleen of met mijn dochter kan zijn. Op die manier moet het rustiger zijn dan mijn ouderlijk huis, waar ik nooit alleen was. Dat is waarschijnlijk de reden waarom ik mijn huis zo fel heb ingericht, omdat er een kalmte schuilt in het eenvoudige kleurenpalet. Als ik een kleurrijk object kies, zal het ontwerp super eenvoudig zijn en als het ontwerp grilliger is, kies ik vaak voor wit, zodat het er nog steeds heel netjes uitziet.
Ik wil dat mijn huis mijn toevluchtsoord is.
Ik heb een extraverte baan waarbij ik overdag veel mensen zie en voortdurend beslissingen neem. Een rustige omgeving maakt het makkelijker voor mij om me te concentreren op waar ik me op moet concentreren in mijn werk, bijvoorbeeld het nemen van belangrijke managementbeslissingen, maar ook in het leven in het algemeen. Ik heb ook iets met netheid, ik kan me helemaal niet concentreren als er rommel om me heen ligt. Omdat mijn dingen thuis zo relatief eenvoudig zijn, hoef ik er niet over na te denken. Ik kan er gewoon zijn. En genieten van het leven met mijn dochter en vriend.
Ik werk al 20 jaar met gedrukte media en er is iets met tactiliteit dat me achtervolgt in mijn materiaalkeuzes. Er zijn veel verschillende tastbare oppervlakken op mijn spullen die ik graag aanraak. En het is zeker iets wat ik nodig heb. Vooral in een wereld waarin drukwerk op zijn retour is en digitaal zo overheersend is.
Zoals veel ouders wil ik heel graag dat mijn dochter boeken wil lezen. We zitten vaak samen in de leunstoel en lezen een boek, en we liggen op het tapijt en praten. Het cultiveren van de sensualiteit van de materialen is belangrijk voor mij - en voor haar, realiseer ik me.
Ik word heel gemakkelijk verliefd op kleding en meubels en dat komt natuurlijk omdat ik in mijn werk voortdurend aan zoveel esthetiek word blootgesteld. Ik doe zelden impulsaankopen, ook al heb ik daar om de twee minuten zin in, anders zou ik de hele tijd wel iets kopen. In plaats daarvan probeer ik wat extra geld uit te geven aan kwaliteit, en dan wacht ik liever even voordat ik iets koop. Of gewoon minder dingen bezitten. Het betekent veel voor me dat ik mezelf omring met goede spullen.